پلاستیک های زیست تخریب پذیر

پلاستیک های زیست تخریب پذیر

هنگامی که پلاستیک به عنوان دشمن اصلی این سیاره اعلام شد ، کیسه های پلاستیکی با کیسه های زیست تخریب پذیر جایگزین شدند. لفاف پليمر سهند كه مركز فروش عمده چسب نواری است و مي توانيد قيمت محصولات آن را مانند قیمت عمده چسب شیشه ای جويا شويد شما را با پلاستیک های زیست تخریب پذیر آشنا مي كند.

از آنجا که سازگاری با محیط زیست به یک روند تبدیل شده است ، شرکتهای زیادی ظاهر شده اند که نه پلاستیک بلکه “کیسه های زیستی” و “کیسه های زیست محیطی” تولید می کنند. اما همه آنها با استانداردهای زیست محیطی مطابقت ندارند. برای درک اینکه آیا پلاستیک های جایگزین برای محیط زیست مفید هستند ، بیایید اصطلاحات را بررسی کنیم.

بیو پلاستیک به معنای ایمن بودن برای طبیعت نیست پلاستیک های زیستی پلاستیک های مبتنی بر زیست هستند. این ماده به جای اینکه از منابع فسیلی ساخته شود ، از زیست توده (ذرت ، کاه ، خاک اره) ساخته شده است – این مزیت آن نسبت به پلاستیک معمولی ساخته شده از نفت است.

مزایا و معایب پلاستیک های زیست تخریب پذیر

کیسه های بیو پلاستیک زیادی در بازار وجود دارد و تولیدکنندگان به دلیل داشتن مواد طبیعی موجود در ترکیب ، دوستدار محیط زیست محصولات خود هستند. با این حال ، آنها نشان نمی دهند که زمان تجزیه پلاستیک های زیستی در محیط می تواند همان پلاستیک باشد. این بدان معنی است که هر پلاستیکی را می توان زیست تخریب پذیر نامید ، زیرا بعد از چند صد سال هنوز تجزیه می شود. تنها تفاوت در این است که پلاستیک های زیستی یک گاز گلخانه ای ، متان در اتمسفر منتشر می کنند که این امر باعث تشدید بحران آب و هوا می شود ، در حالی که پلاستیک های معمولی به میکروپلاستیک تجزیه می شوند که باعث مسموم شدن خاک و اجسام آب می شود.

پلاستیک زیست تخریب پذیر بهتر است ، اما خیلی ساده نیست از طرف دیگر ، پلاستیک های زیست تخریب پذیر با گذشت زمان می توانند به طور کامل تجزیه شوند. نتیجه این است که محصولات پلاستیکی قابل تجزیه نشان نمی دهد که چه مدت و تحت چه شرایط محیطی تجزیه می شود. بیشتر مردم اصطلاح “زیست تخریب پذیر” را اینگونه می خوانند که “آن را در باغ دفن کنید یا در اقیانوس بیندازید ، کاملاً تجزیه می شود”. اما در حقیقت ، بیشتر پلاستیک های قابل تجزیه تنها در یک مرکز صنعتی خاص که دما ، رطوبت و نور کنترل می شود ، تخریب می شوند.

کیسه های تجزیه پذیر را نمی توان به محل دفن زباله ارسال کرد. تحت تأثیر اکسیژن ، چنین بسته ای به سادگی به میکروپلاستیک متلاشی می شود و مواد افزودنی مسئول اکسیداسیون به طور بالقوه سمی هستند. تا آنجا که به دلیل تأثیرات مضر آنها بر محیط زیست ، کمیسیون اروپا در ژانویه 2018 ممنوعیت استفاده از پلاستیک های قابل تجزیه اکسو در اتحادیه اروپا را توصیه کرد.

در بدترین حالت ، تولید کننده کیسه های پلاستیکی را “قابل تجزیه زیست” با مواد افزودنی ویژه می داند که تخریب کیسه را به میکروپلاستیک تسریع می کند. در چنین مواردی ، نوشته های روی بسته ها و کیسه های “امن برای طبیعت” ، “مراقبت از محیط زیست” فقط در علامت های نقل قول قابل درک است . واقعیت این است که تولید کنندگان کیسه به ندرت ترکیب محصولات خود را نشان می دهند .